Alle berichten van Carla Oldenburger

Geschenk aan Johan D. Zocher sr. en aan Carel G. Zocher

Geschenk 1) van Lodewijk Napoleon aan Johan D. Zocher en 2) van Karel G. Zocher aan zijn neef Louis Paul Zocher.

Empire kandelaar ontvangen als geschenk van Lodewijk Napoleon. Ca. 1810. Part. Collectie.

Geweer met bajonet met draagriem van L.P. Zocher met de opdracht: “aan L.P. ZOCHER ter GEDACHTENIS aan den TIENDAAGSCHEN VELDTOCHT in AUGUSTUS 1831 van K.G. ZOCHER”.

Tijdens ons onderzoek komen we ook soms voorwerpen tegen die ogenschijnlijk niets te maken hebben met de prachtige parken en tuinen die de verschillende Zochers ons hebben nagelaten, maar die bij nadere bestudering toch vragen hebben opgeroepen in verband met hun werk.

Hierboven een van de twee Empire kandelaars, die Koning Lodewijk Napoleon als  dank voor bewezen diensten aan Zocher sr. ten geschenke heeft gegeven.  Hoezo?

Op 28 mei 1807 benoemde Koning Lodewijk Napoleon Zocher sr. tot hofarchitect, onder supervisie van de Franse architect en ‘controleur de nos bâtiments’ Jean Thomas Thibault en de Intendant General G. W. J. van Lamsweerde, die speciaal de verantwoordelijkheid voor de tuinen droeg tot 1 januari 1809, opgevolgd door J. A. Twent van Kortenbosch. De eerste opdracht betrof een reorganisatieplan voor de tuinen van het kroondomein van Koning Lodewijk Napoleon, Huis ten Bosch (1807), gevolgd door werkzaamheden aan Paleis Soesdijk (1808), Amelisweerd (1808), de loge in de hofkapel in het Paleis te Utrecht (vanaf 1807), en tenslotte Paviljoen Welgelegen te Haarlem (vanaf 1808/1809), met daarbij behorend de ‘Jardin Potager’.  In juli 1810 werd het Koninkrijk van Lodewijk Napoleon ontbonden en werd Nederland ingelijfd bij het Eerste Franse Keizerrijk.

Deze kandelaar is intussen bij de zesde generatie nageslacht van Johan D. Zocher sr. beland. Louis Zocher’s dochter Maria Elisabeth trouwde met Jacob Oolgaardt. Zijn eerste kleinkind Hanna Oolgaardt trouwde met Johan Willem Walraven van Ommeren. Hij kreeg één zoon met dezelfde naam en deze zoon kreeg drie kinderen, één zoon en twee dochters.

Het tweede geschenk betreft een geweer. In de collectie van het Rijksmuseum bevindt zich een geweer dat dienst heeft gedaan tijdens de Tiendaagse Veldtocht (2-12 augustus 1831, o.l.v. Koning Willem I, ter onderdrukking van de Belgische Opstand). Dit geweer is geschonken door Karel G. Zocher aan zijn neef Louis P. Zocher. De tekst op de draagriem luidt: “aan L.P. ZOCHER ter GEDACHTENIS aan den TIENDAAGSCHEN VELDTOCHT in AUGUSTUS 1831 van K.G. ZOCHER”.  De vraag is nu hoe is Karel Zocher aan dit geweer gekomen? Zou dit kunnen betekenen dat Karel Zocher als vrijwilliger dienst heeft gedaan tijdens deze veldtocht? We tasten nog in het duister.  Iemand een idee dat ons verder kan brengen?

Louis P. Zocher leermeester van landschapschilder Paul J.C. Gabriël

Paul J.C. Gabriël. Trein in Landschap (traject Amsterdam-Haarlem?), 1887. Coll. Rijksmuseum

Paul Joseph Constantin Gabriël (1828-1903) was (landschap)schilder, tekenaar, aquarellist en etser, die behoorde tot de Haagse School. Hij werd onlangs door Wim Pijbes genoemd en naar voren gehaald in een uitzending van NTR als landschapschilder van de nieuwe tijd (eind 19de eeuw), waarin het landschap door toedoen van de industrialisatie aan grote veranderingen onderhevig was.

Aangemoedigd door de schoonheid van enkele getoonde schilderijen, zocht ik verder op Wikipedia naar meer gegevens over Paul J.C. Gabriël, omdat ik wist dat de vader van Louis Paul, Jan David Zocher, tijdens zijn opleiding in Rome bevriend was met de beeldhouwer Paul Gabriël, de vader van de schilder Gabriël.

Tot mijn grote verbazing vond ik op Wikipedia (bron: de welbekende Encyclopedie van Pieter Scheen) dat de schilder Paul Gabriel een leerling was geweest van Louis Paul Zocher. Jammer genoeg zonder verdere bijzonderheden. Zie ook rkd.nl/nl/explore/artists

Paul J.C. Gabriël, zelfportret. Coll. Rijksmuseum

De vraag komt dan op, zou Zocher Gabriël hebben begeleid in het schildersvak of zou hij Gabriël hebben onderwezen in de geschiedenis en het ontstaan van het Nederlandse landschap? Zijn het privé-lessen geweest of gaf Zocher misschien ook les op de Rijksacademie in Amsterdam, waar Gabriel lessen volgde? Wel is bekend dat Gabriël zich sinds 1853  in Haarlem heeft gevestigd. Daar zullen ze elkaar zeker zijn tegengekomen via hun vaders. In ieder geval weer een heel klein feitje over een van de vier Zochers boven water.

Zochers OnLine Nieuwe editie April 2017

Zie: Zochers pagina. De editie uit 2011 is herzien en vermeerderd.

Na ruim vijf jaar is de Zochers OnLine editie uit 2011 eindelijk herzien en vermeerderd. De structuur van deze Internet-publicatie is veranderd; persoonlijke gegevens zijn aangescherpt; enkele Zocherparken zijn uitgewerkt; nieuwe belangrijke illustraties zijn toegevoegd, o.a. het schilderij van Wybrand Hendriks ‘Directeuren en werkende leden van het Haarlemse Teekencollegie’, uit 1799 en een belangrijke kaart van de locatie van de Bloemisterij op Rozenhagen uit 1882; vele aktes en contracten omtrent Rozenhagen, afkomstig uit een particulier familie-archief zijn toegevoegd; de projectenlijst is qua jaartallen en opdrachtgevers aangevuld en bijgesteld. Zonder fouten is het document beslist niet. Aanvullingen en commentaren zijn daarom uiterst welkom.

We zijn erg blij met alle belangstelling voor dit document. In talloze onderzoeksrapporten zien we zinnen uit dit geschrift terug (met of zonder bronvermelding, foei); in Haarlem/Bloemendaal  werd het na overleg gehanteerd als uitgangsdocument voor lezingen en fietsroutes;  in Zuid-Holland werd het in overleg gebruikt als onderlegger voor hun ‘Handreiking bij beheer en herstel’ van Zocherparken .  Ook vele Zocher-onderzoekers en instituten namen onze biografische en geografische Zocher-gegevens graag over.

We hopen dat ook andere provincies met veel Zocherparken (Noord-Holland, Gelderland, Utrecht) in overleg met ons bureau onze studie gaan gebruiken.

Zie: Zochers pagina. De editie uit 2011 is herzien en vermeerderd.

Soestdijk: 200 jaar geleden Zocher sr. hier ontslapen en nu buitenplaats voor de toekomst

200 JAAR GELEDEN, OP 15-05-1817, HEEFT JOHANN DAVID ZOCHER SR. ZIJN LAATSTE ADEM UITGEBLAZEN  IN EEN DAGLONERSWONING OP SOESTDIJK.  We komen hier de komende tijd elke week even op terug.

NIEUWE PLANNEN: Zocher’s plannen zijn nog goed waarneembaar op Soestdijk en worden alom gewaardeerd zodat niet alleen het paleis maar ook de tuinaanleg tot rijksmonument werden verklaard. Maar hoe gaan de mensen met zo’n oude aanleg tegenwoordig om, en hoe willen we mensen in de toekomst bij dit prachtige ensemble van voormalig paleis en park en tuinen betrekken? ‘Consortium Buitenplaats Soesdijk’ was een van de drie groepen die vorig jaar uitverkoren werd om toekomstplannen in te leveren en dat heeft tot prachtige resultaten geleid. Een impressie hiervan is te zien in onderstaand filmpje.

Filmpje gemaakt in opdracht van ‘Consortium Buitenplaats Soestdijk’. Zie voor gedetailleerdere plannen buitenplaatssoestdijk.nl

Nieuwsgierig naar de plannen voor Soestdijk?

Consortium Soestdijk Buitenplaats van Nederland heeft gisteravond woensdag 12 april een informatie-avond gehouden over het toekomstplan Buitenplaats Soestdijk.  Als Zocher-specialisten werden we begin 2016 uitverkoren mee te denken en te adviseren met deze groep, op het gebied van de historie van het park en de karakteristieke kenmerken van Zocherparken. Dat zullen we graag doen natuurlijk.

Het park is geanalyseerd op te behouden Zocher-kenmerken en aangepast voor een groot 21-ste eeuws bezoekerspubliek in de geest van de vroegere bewoners. Zie hier het parkontwerp in plattegrond. Op de website http://www.buitenplaatssoestdijk.nl, kunt u alles lezen over de plannen. Veel plezier met de ontdekking van dit prachtige parkplan. Maar naast de aanpassing van het park, gaat er nog veel meer gebeuren. Zie dus de website.

 

 

Portret van vader Jan en zoon Louis Zocher in de Zocherstraat in Amsterdam

‘Geef straten een gezicht’:  Zocherstraat bij het Vondelpark in Amsterdam.

 Sinds nov. 2015 is een portret van Jan en Louis Zocher te zien in de Zocherstraat  / hoek Overtoom, in Amsterdam. Foto Carla Oldenburger

Zie ook Portraits Zocher family.  (Bericht 9 december 2016).

(tekst gedeeltelijk overgenomen van Gioia Endt, Het Parool 16 november 2015):

“In veel straten in Oud-West zijn ze al te vinden boven de straatnaambordjes: panelen met daarop een afbeelding en gedicht of tekst van de persoon naar wie de straat is vernoemd. Paul Fennis: ‘De straatnamen kennen we, maar veel bewoners hebben geen idee wie de persoon was en waarom er een straat naar hem of haar is vernoemd. Ik wil de straten meer persoonlijkheid te geven.’

In 2013 bedacht Paul Fennis ‘Geef Straten een Gezicht’. Bij hem om de hoek – Fennis woont al 26 jaar op het J.J. Cremerplein – in de Staringstraat staat een gebouw dat een groot wit vlak op de muur had. Hij wilde daar een portret en gedicht van Staring op afbeelden. Toestemming van de eigenaar van het pand en de welstandscommissie had hij al. ‘Het zou zevenduizend euro gaan kosten, dat vond ik te duur. Ik wilde nog wel iets doen met het portret. En zo kwam het eerste paneel van de Cremerbuurtserie er.’

In de buurt zijn alle straten vernoemd naar dichters en schrijvers, dus hij kon meteen meerdere borden ophangen. En het sloeg aan. In de afgelopen twee jaar kregen de Borger-, Bellamy-, Helmers- en Da Costabuurt panelen van Fennis. Hij merkt dat steeds meer mensen het opmerken en het leuk vinden.

Bij het ophangen van het paneel in de Gillis van Ledenberchstraat liep een groepje kinderen langs. ‘Ze waren verbaasd dat de man vierhonderd jaar geleden leefde. Door de afbeeldingen zien ze hoe mensen er toen uitzagen, met die grote kragen. Zo krijgen ze een idee van die tijd.’

Regiegroep
Het voorwerk kost driekwart jaar. Na het uitzoeken van een gevel en het aanbellen bij bewoners moet Fennis zijn initiatief indienen bij de regiegroep van de buurt. Deze groep bepaalt of een deel van het buurtbudget wordt gebruikt. De ene keer gaat dat makkelijker dan de andere keer. ‘Voor de Frederik Hendrikbuurt zat ik tussen negen dames. Zij waren zo enthousiast dat ze direct een subsidie voor vijf panelen toekenden.’

Als de regiegroep heeft ingestemd, gaat Fennis opzoek naar de juiste lijsten, afbeeldingen en teksten. ‘Voor de eerste series kwamen mijn afbeeldingen nog bij antiquariaat Boek en Glas vandaan. De eigenaren Peter en Conchita van der Linde hielpen mij met het uitzoeken van de juiste portretten en tekst.’

Nu komen de afbeeldingen bijna allemaal bij het Rijksmuseum vandaan. Voorlopig is hij nog druk met het project. Woensdag hangt hij weer een aantal panelen op: zes in de Da Costabuurt, een dubbelportret in de Zocherstraat van vader en zoon Zocher en drie in de Zeeheldenbuurt. Binnenkort zit hij weer aan tafel bij de dames van de Frederik Hendrikbuurt. ‘Ze vroegen of ik weer langs wilde komen. Ik sta enthousiast in de startblokken.’

Op Facebookpagina Geef Straten een Gezicht is het hele proces te volgen.”

Natuurlijk een prachtig initiatief en je vraagt je af “Wie volgt?”

Er zijn zeker veel meer straten in Nederland naar tuinarchitecten vernoemd. Een heel bijzondere ‘straat’ is de steeg in Stiens (Fr.) die naar Gerrit Vlaskamp is genoemd. Hij ligt vlak bij de door hem ontworpen en aangelegde tuin van het doktershuis in Stiens, die door de familie Van Riemsdijk de afgelopen jaren zo prachtig is gerestaureerd.

Foto Aly Westra -van der Mark, 2014.

Na een snelle oriëntatie op Internet kwam ik tot het volgende lijstje straten, lanen etc. genoemd naar tuinarchitecten:

Zocherstraat Amsterdam
Zocherstraat Haarlem
Zocherstraat Rotterdam
Zocherstraat Alkmaar
Zocherstraat Wijk bij Duurstede                                                                              Jan David Zocherstraat IJsselstein

Jan Bijhouwerstraat IJsselstein
Jan Bijhouwerstraat Purmerend

Daniel Marotstraat Velserbroek
L. Brownstraat Velserbroek
A. Molletstraaat Velserbroek
H. Reptonstraat Velserbroek
L. Roodbaardstraat Velserbroek
H. Poortmanstraat Velserbroek
M. Ruysstraat Velserbroek
J. Bijhouwerstraat Velserbroek
L. Springerstraat Velserbroek
J. Paxtonstraat Velserbroek
Zocherplantsoen Velserbroek
J. Michaelpad Velserbroek
W. Kentstraat Velserbroek

Leonard Springerlaan Meppel. Met dank voor foto aan Maja Salverda

Leonard Springerlaan Haarlem
Leonard Springerstraat Waddinxveen
Leonard Springerstraat Groningen

En er zullen er vast nog wel meer zijn. Wie weet willen anderen dit initiatief wel overnemen???

Vincent van Gogh en ingepakte rozen? Wie helpt?

Ingepakte rozen of wat tekende Vincent van Goch hier?   Wie helpt?

Wintertuin, 1884. achter de pastorie te Nuenen. Vincent van Gogh, potlood, pen in inkt, op papier. Van Gogh Museum, Amsterdam

Alweer bereikte ons een spannende vraag, die we gaarne uitwerken in een ‘Bericht’, voor een Amerikaanse onderzoeker. Van Gogh heeft op boven afgebeelde tekening  de achtertuin getekend van het pastoriehuis in Nuenen, met een uitzicht op de kerk aldaar. Heel duidelijk zien we een afgeperkte tuin met in het achterste deel drie grote kale moestuin- of bloemenbedden en voorin een deel met 2 vruchtbomen (peren?) en een bosje ingepakte planten. Het Van Gogh Museum zegt in haar informatie over deze tekening dat de planten met stro zijn ingepakt tegen de kou en de onderzoeker suggereert mij dat het misschien om planten gaat die gewikkeld zijn in jute.  Om welke planten het gaat wordt niet duidelijk.

Het fenomeen komt bij van Gogh meer malen voor. Ook de volgende schilderijen vertonen dezelfde ingepakte planten.‘Pastorietuin in de sneeuw’ uit 1885 (The Norton Simon Museum Pasadena California). Ingepakte planten links

De pastorie te Nuenen: Tuin in de sneeuw. Verblijfplaats schilderij onbekend. Ingepakte planten rechts

Het zullen toch niet al te exotische planten zijn, in zo’n ‘boerentuin’ in Nuenen, maar welke planten we ons nu precies moeten voorstellen? Stamrozen misschien? Hoge planten komen het meest in aanmerking. Welke plantenkenner, plantenkweker of tuinbouwkundige heeft een goed idee en helpt onze Amerikaanse onderzoeker verder?

Eendenhuisjes

Via via kreeg ik de vraag of wij beschikten over plaatjes of bouwkundige tekeningen van een (historisch) eendenhuisje, passend in een vijver bij De Bleek in Doesburg. Dergelijke vragen zijn gewoon leuk om in te duiken, omdat we er zelf ook weer van kunnen leren. Hier volgen dus wat geschikte huisjes naar ons oordeel. Het huisje dat we goed kennen staat op de buitenplaats Kasteel Keukenhof. De anderen vonden we op Internet.

Het eerste plaatje is een echte bouwkundige tekening (aanzien en plattegrond) van enige eendenhokken in de Stationsstraat in Sneek uit 1898. Rechts het eendenhok. De wanden zijn waarschijnlijk gevormd door aangesmeerd stro met of zonder cement vermengd, of door cement waarin boomtakken zijn ‘gegraveerd’, bekend als cementrustiek.

Hieronder het eendenpaleis van de eenden op Kasteel Keukenhof. Door de  neogotische spitsramen wordt de bouwstijl van het huisje neogotisch genoemd en wordt het gedateerd tweede helft negentiende eeuw. Het huisje staat op een soort eilandje.

Dan volgen twee foto’s van een huisje op het landgoed Oranjewoud te Oranjewoud, met rieten wanden en een rond  rieten dak op een eilandje. Het oorspronkelijke huisje dateert uit het midden van de 19de eeuw.

Het volgende eenden-eiland is gelegen in het Kronenburgerpark te Nijmegen.

Op buitenplaats de Colckhof te Heino staat het volgende bijzonder mooie eendenhuis. De eigenaar is Natuurmonumenten en zij zeggen hierover: “Op buitenplaats De Colckhof staan twee bijzondere tuinsieraden. Het pittoreske eendenhuisje staat aan de oever van de vijver. Gebouwd in vakwerkstijl gecombineerd met cementrustieke wanden. Met een fors overstekend rieten dak met windveren en kleine vensters met roedenverdeling staat hier een buitenplaatswaardig eendenverblijf.”

En onderstaande ‘eendenvilla’ aan het water is een eendenhuisje en tegelijkertijd een folly, of tuinsieraad. Ik zou het een ‘rotshuisje’ willen noemen. De foto werd genomen door Martin Klamper.

Het laatste zeer markante huisje wat we nog willen vermelden, is dat op de buitenplaats van Kasteel Nijenrode. Het is een rijksmonument en de de Rijksdienst Cultureel Erfgoed zegt hierover: “Het EENDENHUIS staat aan de zuid-oostelijke zijde van een halfcirkelvormige vijver. De vijver bevindt zich tegenover het tennishuisje met het labyrinth in het zuidwestelijke deel van het park van de buitenplaats Nijenrode. De talud van de vijver is bekleed met natuurstenen blokken. Ter plaatse van het eendenhuis is een keermuur van deze blokken opgebouwd. Het houten huisje staat op een rechthoekige onderbouw van gemetselde natuurstenen blokken en is gefundeerd op de keermuur en op vierkante pijlers die in het water staan. De houten opbouw met zadeldak (oorspronkelijk met riet gedekt) is circa één meter hoog. Het houten vakwerk is ingevuld met sierpanelen bestaand uit halfronde delen in verticale, horizontale en diagonale positie. Aan de voorzijde (noordwestzijde) bevinden zich twee rechthoekige openingen. Waardering Het gebouwtje is van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische waarde als gaaf bewaard voorbeeld van een eendenhuis uit het begin van de twintigste eeuw, vanwege het bouwtype en het materiaalgebruik alsmede van cultuurhistorische waarde als functioneel onderdeel van de buitenplaats Nijenrode. Het eendenhuis heeft ensemblewaarde vanwege de ligging binnen de parkaanleg van het buiten en de ruimtelijk-functionele relatie met de andere onderdelen van het complex. (bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)”.

Helaas is de mooie foto niet te downloaden. Zie Google onder “eendenhuis Nijenrode”.

Jan Holwerda, bedankt voor de hulp.

ZEVENTIEN MARKANTE MONUMENTEN BEHOUDEN DOOR SUBSIDIE PROVINCIE UTRECHT

ZEVENTIEN MARKANTE MONUMENTEN BEHOUDEN DOOR SUBSIDIE PROVINCIE UTRECHT

21 februari 2017
De provincie Utrecht draagt vanuit de subsidieregeling Erfgoedparels 3,3 miljoen euro bij aan de restauratie van zeventien rijksmonumenten. Met behulp van deze bijdragen blijven deze markante monumenten behouden en wordt een aanzienlijke bijdrage geleverd aan het wegwerken van de restauratieachterstand.

De zeventien gehonoreerde projecten bestaan uit: zes historische buitenplaatsen, vijf kerken, twee scholen, een klooster, een museum, een begraafplaats en een onderdeel van een kerk (retabel).

De projecten zijn:

Landhuis de Horst (Utrechtse Heuvelrug, Driebergen),

Kasteel de Haar (Utrecht),

Oranjerie Nijenrode (Stichtse Vecht, Breukelen),

Kasteel Amerongen (Utrechtse Heuvelrug, Amerongen),

Buitenplaats Beerschoten-Willinkshof (Utrechtse Heuvelrug, Driebergen),

Muur buitenplaats Doornburgh (Stichtse Vecht, Maarssen),

Sint Jozefkerk Achterveld (Leusden),

Sint Bavokerk Harmelen (Woerden),

Augustinus Kerk (Utrecht),

Onze Lieve Vrouwe ten Hemelopneming (Houten),

Dorpskerk Maarsbergen (Utrechtse Heuvelrug, Maarsbergen),

Oude School (Oudewater),

Koningin Wilhelminaschool (Utrecht),

Voormalig klooster Mariënhof (Amersfoort),

Museum Flehite (Amersfoort),

Begraafplaats Hogewal (Woerden),

Retabel in de Grote Kerk (Vianen).

We wensen alle uitverkorenen geluk met de restauraties. Wie weet kunnen we aan  de historische buitenplaatsen of aan het klooster en de begraafplaats nog onze bijdrage leveren.

Jan D. Zocher geschilderd als lid van het Haarlems Teekencollegie

Adriaan van der Willigen (1766-1841), bekend schrijver en vriend van Zocher jr., vermeldt in zijn  boek Les artistes de Harlem; notices historiques avec un précis sur la gilde de St. Luc (1870), Zocher sr. als architect. Bekend is dat Zocher sr. op 14 juli 1789, de dag van de bestorming van de Bastille, werd ingeschreven in het St. Lucasgilde te Haarlem. Of hij als enige architect bij dit gilde lessen kon volgen in bouwkundig tekenen, is de vraag, maar wellicht heeft hij een netwerk kunnen opbouwen en kwam hij door dit lidmaatschap aan zijn eerste opdrachten. Het is ook mogelijk dat hij  bouwkundig onderwijs (bouwkunde en perspectiefleer) ontving op de Haarlemse Tekenacademie, die in 1772 in Haarlem was opgericht en evenals het Haarlemse St.Lukasgilde in 1795 werd opgeheven.

Wybrand Hendriks. Directeuren en werkende leden van het Haarlemse Teekencollegie. 1799. Coll. Teylers Museum

In 1796 bleek Haarlem toch niet zonder tekenonderwijs te kunnen, zodat een nieuwe academie werd opgericht, nu Teekencollegie genaamd.

Adriaan van der Willigen schrijft in zijn Geschiedenis der Vaderlandse Schilderkunst (1830-1840) over Jan David Zocher jr... … (hij) werd door zijnen vader tot het aanleggen van tuinen en lustplaatsen opgeleid, en tevens in de Bouw- en Teekenkunde onderwezen. Lang hebben we niet geweten waar deze laatste bijzin op sloeg. Nu is er toch een tipje van de sluier opgelicht.

Jan David jr. werd namelijk lid van het Haarlems Teekencollegie. Omstreeks 1807/1808 werd hij, 16 of 17 jaar jong, toegelaten. Vader Zocher was in die tijd tot hofarchitect van Koning Lodewijk Napoleon benoemd en heeft wellicht zijn invloed aangewend. Wybrand Hendriks, een van de directeuren van het collegie, maakte in 1799 het schilderij  ‘Directeuren en werkende leden van het Haarlemse Teekencollegie’ (Collectie Teylers Museum). Adriaan van der Willigen was toen nog geen directeur en Jan David Zocher zeker nog geen lid, maar toch staan zij op dit schilderij afgebeeld. Zij  moeten zijn toegevoegd na 1807, toen Adriaan tot directeur was benoemd en Zocher jr. lid was geworden. Adriaan van der Willigen staat met hoge hoed, links van de schoorsteen, wijzend naar de pleister-beelden op de schoorsteen. Zijn vriend Zocher staat achter hem. Moeilijk te zien, maar zijn kapsel doet wel denken aan het portretje van Johan Coenraad Hamburger hieronder.

(Literatuur: B.C. Sliggers. Augustijn Claterbos: opleiding en werk van een Haarlems kunstenaar. 1750-1828. Zwolle, 1990).